Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Η Αγαύη ή Ο Αθάνατος



Αγαύη: (Αγαυός = επιφανής). Στην ελληνική μυθιστορία, μία από τις 4 θυγατέρες του βασιλέως των Θηβών Κάδμου και της Αρμονίας.


Σε πολλές επαρχίες οι γεωργοί μας, τον μεταχειρίζονται ως φράχτη. Μεγαλώνει στα πιο ξηρά και φτωχά χωράφια και πάνω σε βράχους. 

Με τις κλωστές αθάνατου κάνουν πολύ γερά σχοινιά, σπάγκους, σακιά, χαλιά και ... δαντέλλες.

Το 1909, το Μεξικό έστειλε στα Ηνωμένες Πολιτείες 101 χιλιάδας τόνους κλωστές αθάνατου.
Στην Κεφαλληνία, βράζουν τα φύλλα και πριν κρυώσουν τα ξεφλουδίζουν και μένει η κλωστή με την ψίχα και ξαναβράζουν την ψίχα μέχρι να ξεχωρίσουν οι κλωστές. 
Αν υπάρχει χαντάκι με καθαρό τρεχούμενο νερό τις βάζουν εκεί και τις συγκρατούν με πέτρες. Σε μια μέρα ξεπλένονται καλά. 'Ύστερα τις απλώνουν σε καλάμια για να στεγνώσουν στον ήλιο. 
Και για να τις κάνουν γυαλιστερές σαν μετάξι, αφού στεγνώσουν, τις βάζουν σε χλιαρή σαπουνάδα 2—3 ώρες, τις πλένουν και τις στεγνώνουν. Τις πουλούν στο εξωτερικό που τις εκτιμούν πολύ.

Σε μεγάλη ηλικία, ο αθάνατος βγάζει έναν ψηλό στύλο σαν κατάρτι γεμάτον χυμό, όπου και ανθίζει. Στο Μεξικό τον κόβουν, παίρνουν τον χυμό του και κάνουν τα ποτά Pulque και mescal.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:
Όλα τα μέρη του φυτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα για θεραπευτικούς λόγους.
Δρα ως αντισηπτικό, εφιδρωτικό, διουρητικό, καθαρτικό, παυσίπονο (σε οδοντικούς πόνους).Ο χυμός είναι αντισηπτικός, εφιδρωτικός, διουρητικός και ήπια καθαρτικός. Έχει απολυμαντικές ιδιότητες και μπορεί να ληφθεί εσωτερικά για να ελέγξει την αύξηση των σηπτικών βακτηριδίων στο στομάχι και το έντερο.
Τα φύλλα, χάρη στην αντιφλεγμονώδη και καταπραϋντική δράση τους, πολτοποιημένα δίνουν μια θαυμάσια αλοιφή για οξείς ρευματισμούς, ρευματοαρθρίτιδες, οσφυαλγία, πόνους αρθρώσεων, κρυολογήματα και τον έρπητα. Η ίδια αυτή αλοιφή σε συνδυασμό με το σινάπι βοηθά ως κατάπλασμα σε περιπτώσεις πνευμονίας. 
Χρησιμοποιείται, σε χρόνιες παθήσεις του ήπατος, ίκτερο και καθαρισμό των εντέρων.

Η ρίζα είναι διουρητική και εφιδρωτική. Την είχαν χρησιμοποιήσει στη θεραπεία σύφιλης και γονόρροιας. 
Το κόμμι που περιέχει η ρίζα και τα φύλλα δρα εναντίον του πονόδοντου.

Το νερό μέσα στο οποίο έχουν βραχεί οι ίνες επί μία μέρα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό δέρματος κεφαλής και τονωτικό των μαλλιών σε περιπτώσεις τριχόπτωσης.
Έχει εντομοκτόνες και εντομοαπωθητικές ιδιότητες.
Ο κοινός αθάνατος στην Ελλάδα είναι η Agave americana var. americana.
(Περιέχει και αποσπάσματα από το άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα).

 Ανα΄λογο άρθρό :

T Ο Σ Κ Α Θ Α Ρ Ι Τ Η Σ Α Γ Α Υ Η Σ

 http://biokipos.blogspot.gr/2010/10/blog-post.html

Η Αγαύη ή Ο Αθάνατος


Αρθρα του Κ Μπουχέλου:
του Κ.Μπουχελου:

Μια πρόταση για τους φοίνικες

Η «άμπελος του θεού των κεραυνών» και ο καρκίνος

Ακάρεα της σκόνης του σπιτιού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου