Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Μπήκε το φθινόπωρο.......ώρα να φυτέψουμε καρότα




Σας αρέσουν τα καρότα; Θέλετε να απολαμβάνετε φρέσκα τρυφερά καροτάκια, κατευθείαν από το χώμα; Τότε ήρθε η ώρα να προετοιμαστείτε την καροτοφυτεία σας.

Η σπορά του καρότου ξεκινά στις αρχές του φθινοπώρου (όταν οι θερμοκρασίες έχουν πέσει κάτω από τους 25 βαθμούς) και μπορεί να φτάσει μέχρι την άνοιξη (σε περιοχές με βαρύ χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι). Βασική προϋπόθεση για μια καλή παραγωγή είναι το πλούσιοκαι ελαφρύ χώμα. Μιας και το καρότο αναπτύσσει υπόγεια το εδώδιμο μέρος του, είναι σημαντικό να του εξασφαλίσετε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να παράξει τρυφερές και καλοσχηματισμένες σαρκώδεις ρίζες.

Το καρότο, το πορτοκαλί αυτό λαχανικό, είναι ένα από τα λαχανικά που πρέπει να έχει κάποιος στον κήπο του. Είναι εύγεστο, πλούσιο σε ζάκχαρα (δεύτερο μετά τα παντζάρια), πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και πάρα πολύ εύγεστο. Κάποιοι λένε ότι επίσης είναι και αφροδισιακό.
Τα καρότα συναντιώνται σήμερα σε 4 βασικές ποικιλίες:
Η ποικιλία καρότων Chantenay είναι συνήθως χοντρά και κοντά. Χρησιμοποιούνται σε βιομηχανικά επεξεργασμένα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των ζωωτροφών.
Η ποικιλία καρότων Danvers αναπτύχθηκε στο Danvers της Μασαχουσέτης τη δεκαετία του 1870 και είναι ανθεκτικά σε σκληρά και πυκνά εδάφη. Είναι πιο κωνικά στο σχήμα και καταλήγουν σε μικρή άκρη.
Η ποικιλία καρότων Imperator είναι αυτή που βρίσκουμε συνήθως στα supermarket. Είναι πιο μακριά από τις άλλες ποικιλίες και σχετικά ομοιόμοεφα στο σχήμα.
Η ποικιλία καρότων Nantes έχει ένα χοντρό άκρο και είναι σχεδόν κυλινδρικά στο σχήμα. Καλλιεργήθηκαν για την αυξημένη γλυκήτητά τους.


Συγκεκριμένα:
·         έδαφος: ελαφρύ, ψιλόκοκκο, καλοδουλεμένο και πλούσιο σε οργανική ουσία (δεν πρέπει να έχει ούτε πετραδάκι)
·         θερμοκρασία ανάπτυξης: ιδανικά 16-18 βαθμούς
·         σπορά: απευθείας στο έδαφος, σε παρτέρια πλάτους περίπου30 εκ. Όταν φυτρώσουν οι σπόροι και τα φύτρα φτάσουν σε ύψος περίπου τα 7-8 εκ., αραιώστε τα, αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους γύρω στα5 εκ. Σπέρνετε ένα καινούριο παρτέρι κάθε 2-3 εβδομάδες για να έχετε κλιμακωτή συγκομιδή.
·         πότισμα: διατηρείτε το χώμα νωπό και όχι πολύ υγρό. Το καρότο αναπτύσσεται καλύτερα όταν η υγρασία του χώματος παραμένει σταθερή, χωρίς ακραίες διακυμάνσεις. Για αυτό ποτίζετε σε τακτά χρονικά διαστήματα.
·         λίπανση: είναι απαιτητική καλλιέργεια, αλλά δεν συμπαθεί την παρουσία υπερβολικής ποσότητας αζώτου στο χώμα, για αυτό να είστε προσεκτικοί όταν προσθέτετε κοπριά. Χρειάζεται αρκετές ποσότητες καλίου.
Και φυσικά αν δεν έχετε κήπο , αλλά μπαλκόνι, τότε επιλέξτε τους σάκους φύτευσης της haxnicks που είναι ειδικά σχεδιασμένοι για καρότα!!!!
   


K. Tάτσης
Γεωπόνος

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Ο Βοτανικός Κήπος Καισαριανής



 Ο Βοτανικός Κήπος Καισαριανής
σήμερα είναι η χαλαρή βόλτα τις μερές που δεν δουλευω … βολτούλα σε πανέμορφο περιβάλλον με απίστευτη θέα στην πόλη και τέλος ωραίο φαγητο στο δασος στην Καλοπούλα….
          Στον Βοτανικό Κήπο που άρχισε να δημιουργείται το 1947 σε προσφερόμενο χώρο παραπλεύρως της Μονής, είχαν συγκεντρωθεί αρχικά 200 είδη φυτών, αριθμός που διατηρήθηκε σταθερός τις δεκαετίες που πέρασαν. Τα χρόνια κύλησαν, οι προτεραιότητες. διαφοροποιήθηκαν, κυρίως λόγω στενότητας πόρων, και ο Κήπος κατά κάποιον τρόπο "αγρίεψε. Αυτό το γεγονός όμως του προσδίδει σήμερα μια ιδιαίτερη γοητεία, και μεγάλη φυσικότητα.
             Ο Βοτανικός Κήπος της Φιλοδασικής παρουσιάζει πολλά στοιχεία των μεσογειακών οικοσυστημάτων: υπάρχει πλούσια μακία βλάστηση, αποτελούμενη από μεγάλους θάμνους και ορισμένα κωνοφόρα, κατά πλειονότητα αειθαλή. Εξίσου κυρίαρχο στοιχείο του Κήπου αποτελούν τα φρύγανα, αυτοί οι τόσο χαρακτηριστικοί ξηροφυτικοί θάμνοι του μεσογειακού τοπίου. Σ' αυτούς τους χώρους, που μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως φτωχοί, ευδοκιμεί μια πολυάριθμη και ποικίλη χλωρίδα από πολυετή, ετήσια και βολβώδη φυτά, που δίνουν μια σύντομη αλλά εντυπωσιακή ανθοφορία, κυρίως την άνοιξη. 

Επιπλέον, η ύπαρξη σημείων με σχετικά βαθύ έδαφος ή με περισσότερη δροσιά και η παρουσία μιας μικρής ρεματιάς που διασχίζει τον Κήπο επιτρέπουν την εγκατάσταση και πιο ορεινών και απαιτητικών σε υγρασία φυτών.

                  
Λόγω και της προϋπάρχουσας διάρθρωσης του Κήπου, ο τρόπος παρουσίασης των φυτών στον χώρο είναι μάλλον "οικολογικός". Δηλαδή, τα φυτά τοποθετούνται ανάλογα με τις φυσικές τους απαιτήσεις, ως προς το έδαφος, το φωτισμό και τον προσανατολισμό: τα χασμόφυτα ανάμεσα σε βράχια, τα φρύγανα σε φτωχά, πετρώδη, ηλιόλουστα σημεία, τα πιο ορεινά είδη και τα φυτά των λιβαδιών σε πιο γόνιμες και ποτιζόμενες θέσεις, τα φυτά του ορεινού δάσους σε σκιερές και δροσερές τοποθεσίες. Όποτε όμως είναι δυνατόν, ομαδοποιούμε τα είδη ενός γένους, όπως π.χ. όλες τις διγιταλίδες, τις παιώνιες ή τις κενταύριες, για να μπορεί κανείς να κάνει συγκρίσεις. Αυτό όμως δεν είναι εφικτό για είδη που έχουν διαφορετικές απαιτήσεις: Η Salvia triloba και η Salvia pomifera αντέχουν σε ξηρά εδάφη ενώ η Salvia sclarea και η Salvia pratensis είναι είδη απαιτητικά σε δροσιά και νερό. Επιπλέον, όσο γοητευτική κι αν φαίνεται η συγκέντρωση των φυτών κατά γεωγραφικές περιοχές, στην πράξη αποδεικνύεται δύσκολη, διότι στη χώρα μας, λόγω της μεγάλης εναλλαγής του ανάγλυφου, μπορεί να βρει κανείς από παραθαλάσσια μέχρι σχεδόν αλπικά φυτά σε μία μικρή περιφέρεια και σε ακτίνα λίγων μόνο χιλιομέτρων από παραθαλάσσια μέχρι σχεδόν αλπικά φυτά. Έτσι στο Βοτανικό μας Κήπο, για να ευδοκιμήσουν, πρέπει να τοποθετηθούν σε διαφορετικές τοποθεσίες.

           Ο βασικός σκοπός του Βοτανικού Κήπου είναι εκπαιδευτικός. Παρουσιάζει στον επισκέπτη όσο το δυνατόν περισσότερα είδη της άγριας χλωρίδας της Ελλάδας. Σήμερα όμως δεν επισκεπτόμαστε ένα βοτανικό κήπο μόνο για να δούμε ωραία και σπάνια φυτά. Γνωρίζοντας το φυτικό μας κόσμο από κοντά, βοηθούμαστε να συνειδητοποιήσουμε σαφέστερα τη σημασία που έχουν τα φυτά και τα δάση για τη ζωή μας και να αντιμετωπίσουμε με περισσότερο σεβασμό το φυσικό μας περιβάλλον.
         Εξάλλου, ένας από τους στόχους όλων των βοτανικών κήπων σήμερα είναι να διασώσουν είδη που απειλούνται με εξαφάνιση γιατί, για ποικίλους λόγους, καταστρέφονται οι βιότοποί τους. Έτσι, ένας από τους στόχους μας είναι να φροντίζει συνειδητά ώστε να μη χαθούν άλλα είδη της χλωρίδας μας, όπως χάθηκαν η Centaurea tuntasia και η Centaurea sibthorpii από την Αττική

         Παράλληλα, ο Βοτανικός Κήπος  συνεργάζεται με το παρακείμενο φυτώριο της Φ.Ε.Α. στον πολλαπλασιασμό φυτών με κάποιο ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον. Με αυτήν τη συνεργασία βοηθά στη διάσωση και ενδεχομένως την προσεκτική επαναφορά στο φυσικό γεωγραφικό τους περιβάλλον ειδών της άγριας χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση. Τροφοδοτώντας το φυτώριο της Φ.Ε.Α. με άγνωστα και σπάνια φυτά προς πολλαπλασιασμό, συμβάλλει στη διάδοση πολλών ειδών του αυτοφυούς φυτικού μας πλούτου, ως καλλιεργούμενων και επομένως στον εμπλουτισμό των κήπων μας με μια μεγαλύτερη ποικιλία φυτών του τόπου μας.
          Σε μια εποχή όπως η σημερινή, με αυξημένη την ευαισθησία του κοινού στα θέματα του περιβάλλοντος και όπου η ανάγκη να γνωρίσουμε τα φυτά της πατρίδας μας γίνεται όλο και πιο επιτακτική, μια νέα περίοδος αρχίζει για το Βοτανικό Κήπο της Φιλοδασικής στην Καισαριανή

Κώστας Τάτσης
γεωπόνος

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Λαχανόκηποι στην ταράτσα σε όλο τον κόσμο!!


Λαχανόκηποι στην ταράτσα σε όλο τον κόσμο!!

Οι ουρανοξύστες κυριαρχούν αλλά ο ήλιος θρέφει τα λαχανικά μας..... Η ανάγκη εδώ είναι για ασφαλή λαχανικά ,  που ελέγχει ο κάτοικος της πόλης όλα τα στάδια της παραγωγής  συνδυασμένο με το μεράκι και την πεποίθηση ότι μια καλύτερη πράσινη κοινωνία είναι εφικτή
Στην Γάζα ...είναι απλή ανάγκη για επιβίωση , να γεμίζει το μεσημεριανό τραπέζι, πιθανά να θρέφει και την γειτονιά που λιμοκτονεί
Αλλού το ζητούμενο είναι η εκπαίδευση.Εκεί λείπει ο χώρος και τα παιδιά Θα έρθουν σε επαφή με την φύση και την δημιουργία, παράγουν τα λαχανικά που θα συνοδεύσουν το μεσημεριανό τους.
 Εδώ ένα ελληνικό φυτεμένο δωμα με το γραμμικό μπαξέ για να παράγει τα αρωματικά, τις πρώτες ανάγκες της κουζίνας, Το σπανάκι , οι φράουλες, τα κρεμμύδια , τα αντίδια , κόκκινα μαρούλια θα καλύψουν όλες τις ανάγκες το χειμώνα!!
 και οι λεκάνες γεμίζουν με τις σαλάτες μας
 και ξαναγεμίζουν με όλα τα καλά.....
 Το καλοκαίρι, πιπεριές, τοματούλες cherry, μελιτζάνες, κολοκυθάκια , βασιλικό  και ότι άλλο  θέλει ο παγκός του μάγειρα
Ακόμα και αν δεν έχουμε φυτεμένο δώμα οι ανάγκες  δεν έχουν φραγμό. Αν λυθεί το θέμα του βάρους τα αποτελέσματα ειναι εξαίρετα με λίγες σανίδες όλα πάνε καλά!!










 Κώστας Τάτσης
για πληροφορίες ΤΟΠΙΟΔΟΜΗ www.topiodomi.gr

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Βοτανικός Κήπος της Λυών



Βοτανικός Κήπος της Λυών
O Βοτανικός Κήπος της Λυών είναι ένα ζωντανό μουσείο, όπου στεγάζεται η πλήρης ποικιλία των φυτών του πλανήτη.
Jardin Botanique de Lyon


            Η ιστορία του Βοτανικού Κήπου της Λυών, ξεκινά από τα 1763, τότε που οι πρώτοι βοτανικοί κήποι ήταν κλειστές εκτάσεις αφιερωμένες στην επιστημονική μελέτη. Ο Marc-Antoine-Louis Claret de la Tourette και ο Επίσκοπος Rozier, και οι δύο λάτρεις της φύσης και μεγάλοι βοτανιστές, ίδρυσαν τον πρώτο βοτανικό κήπο της Λυών ο οποίος περιείχε 2.000 φυτά σε μία επιφάνεια 4.000 τ.μ. εγκατεστημένος στο Guillotière στην αριστερή όχθη του Ροδανού, αποτελώντας έτσι το ουσιώδες συμπλήρωμα για τους φοιτητές της Βασιλικής Κτηνιατρικής Σχολής.

            Από τότε η έκτασή του σταδιακά αυξήθηκε και κατά το διάστημα από το 1830 έως το 1857 κάτω από τη διεύθυνση του Nicolas-Charles Seringe και ο Βοτανικός κήπος του Deserte ή κήπος της αυτοκράτειρας Joséphine, οργανώθηκε από τον Margel-Fillieux και έγινε χώρος δημόσιου περιπάτου.
Κάτω από τη Δεύτερη Αυτοκρατορία σημείωσε μεγάλη πρόοδο στην βιολογία και αγροκαλλιέργεια διαθέσιμη προς το κοινό και κυρίως στην ποικιλία των εισαγόμενων και εγκλιματιζόμενων φυτών από της αποικίες.
            O Βοτανικός Κήπος της Λυών είναι ένα ζωντανό μουσείο, όπου στεγάζεται η πλήρης ποικιλία των φυτών του πλανήτη. Τοποθετημένος στο κέντρο της πόλης δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να ανακαλύψει την ευρύτερη ποικιλία πολυάριθμων συλλογών φυτών που εκτείνονται στα 8 εκτάρια του κήπου, συμπεριλαμβανομένων των 6.500 τ.μ. των θερμοκηπίων. Στον κήπο προστατεύονται κατά προσέγγιση 15.000 διαφορετικά είδη φυτών, μεταξύ των οποίων αρκετά που κινδυνεύουν να εξαφανισθούν.

           
O σκοπός του Κήπου είναι να πληροφορήσει το ευρύτερο κοινό αυξάνοντας την ενημέρωση για τη βιοποικιλότητα του φυτικού βασιλείου. Με τις πολυάριθμες συλλογές των φυτών που φιλοξενεί, τονίζεται η δυναμική της εκπαίδευσης, ώστε να ενημερωθεί όσο το δυνατό περισσότερο το κοινό για τις περιβαλλοντικές ενασχολήσεις, την παρατεινόμενη ανάπτυξη και τη βιολογική ποικιλότητα.
Επιπλέον στους στόχους του Κήπου συμπεριλαμβάνονται:
·         η αποτίμηση και εκτίμηση από εμπειρογνώμονες και παροχή συμβουλών σε ινστιτούτα,
·         η διάχυση της καλλιέργειας και διάδοση των μεθόδων και
·         η καλλιέργεια και διάδοση κάποιων ομάδων ταξινόμησης σε συνθήκες που προλαμβάνουν ατυχήματα σε διασταυρωμένα είδη.
            Καθώς συνεργάζεται με άλλους οργανισμούς και φορείς, ο Βοτανικός Κήπος λαμβάνει ένα σημαντικό ρόλο στη διατήρηση σπάνιων και επικίνδυνων προς εξαφάνιση φυτών είτε τοπικών ή εισαγόμενων από άλλα μέρη του κόσμου. Επιπλέον ο Κήπος αυξάνει σταθερά την επιστημονική ταξινόμηση όλων των φυτών, με τη διενέργεια βοτανικών και φυτοκομικών εκθέσεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσει μεθόδους αγροκαλλιέργειας που ταιριάζουν σε σπάνια και ευαίσθητα είδη.
            Ο Βοτανικός Κήπος της Λυών διαθέτει Herbarium με 270000 αντιπροσωπευτικά δείγματα. Ο αριθμός των καταγεγραμμένων φυτών ανέρχεται στα 20038, ενώ των ομάδων ταξινόμησης σε 15055. Διαθέτει επίσης τις Ειδικές Συλλογές της Εθνικής Παιώνιας (National Paeonia Collections) (265 taxa), ενώ επίσης αντιπροσωπεύονται 310 οικογένειες: Begonia (783 taxa), Ferns (501 taxa), Araceae (390 taxa), Bromeliaceae (457 taxa), Cactaceae and succulents (2889 taxa), Commelinaceae (168 taxa), Bamboo (79 taxa), Orchidaceae (1618 taxa), Rosa (498 taxa), Carnivorous plants (151 taxa), Alpine Garden (1739 taxa), Arboretum (474 taxa), Shrubs (629 taxa)

            Ο βοτανικός κήπος διαιρείται σε τρία κύρια τμήματα, στον υπαίθριο κήπο, Στα γυάλινα θερμοκήπια και σε ανοιχτή έκταση με αλπικά φυτά.
Ο υπαίθριος κήπος περιλαμβάνει:
• Βικτωριανό θερμοκήπιο
• Ολλανδικό θερμοκήπιο (με σαρκοφάγα φυτά)
• Βοτανική σχολή
• Κήπο με τριαντάφυλλα (rose garden)
• Θάμνους
• Δενδροκαλλιέργειες
• Fern-patch και Μεσογειακά φυτά
• Λιμνούλες
• Ανθοκομικό κήπο
• Heat mould plants
• Θεματικός – Μεσαιωνικός κήπος
• Κήπος με Παιώνιες (peonies)
• Κήπος με Bamboos
Τα γυάλινα θερμοκήπια περιλαμβάνουν:
• Μεξικάνικο κήπο
• Μεγάλο θερμοκήπιο, με επιφάνεια 1900 τμ. και οροφή ύψους 21 μ. , το
ψηλότερο στη Γαλλία και από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, όπου
φιλοξενούνται περίπου 1200 τροπικά φυτά.
• Θερμοκήπιο της Μαδαγασκάρης
• Θερμοκήπιο με οικογένειες σαρκωδών φυτών (Succulent plants), όπως
Agavaceae, Apocynaceae, Asclepiadaceae, Asteraceae, Bombacaceae,
Burseraceae, Cactaceae, Crassulaceae, Cucurbitaceae, Didieraceae,
Euphorbiaceae, Geraniaceae, Moraceae κ.λπ.
• Θερμοκήπιο με ορχιδέες
• Θερμοκήπιο με Araceae


            Η περιοχή της καλλιέργειας των Αλπικών φυτών (Alpine plants), έχει έκταση περίπου 2000 τμ. και έχει εμπλουτισθεί σε περίπου 1700 είδη. Τα φυτά παρουσιάζονται ακολουθώντας γεωγραφική διάταξη πάνω σε βράχους.
 βλάστηση των Δυτικών και Κεντρικών Άλπεων, όπου κυριαρχούν τα Silene valesia, Eryngium alpinum, Gentiana dinarica, Carex baldensis.
Σε άλλους βράχους παρουσιάζονται τα πιο χαρακτηριστικά γένη των Καρπαθίων και Βαλκανίων όπως Lilium chalcedonicum, Saponaria bellidifolia, Dianthus knapii.
            Η αλπική βλάστηση των νότιων ευρωπαϊκών ορέων βρίσκεται τοποθετημένη στον βράχο της Ιβηρικής Χερσονήσου, όπου κάποιος συναντά τα φυτά Narcissus cantrabricus, Armeria villosa, Astragalus lusitanicus.
Ο βράχος των Πυρηναίων συγκεντρώνει αποκλειστικά είδη από αυτό τον τόπο όπως Geranium endressei, Potentilla alchemilloides.
            Ένας βράχος που δημιουργήθηκε πρόσφατα για τη Βόρεια Ευρώπη περιλαμβάνει τα φυτά Erigeron borealis, Cochlearia danica. Στην άλλη πλευρά του ποταμού που διασχίζει τον κήπο βρίσκεται ο βράχος του Καυκάσου που περιλαμβάνει τα Centaurea bella, Geranium renardi, Inula thapsioides.
            Ο βράχος της Μικράς και Κεντρικής Ασίας περιλαμβάνει Dracocephalum nutans, Linaria genistifolia, Arenaria graminifolia, Veronica rupestris.


            Ο βράχος των Ιμαλαΐων περιλαμβάνει τα φυτά Potentilla ambigua, Incarvillea delavayi, Podophyllum hexandrum.
Σε ένα μικρότερο χώρο φιλοξενούνται χαρακτηριστικά είδη από τη Νέα Ζηλανδία, όπως Veronica traversii or Veronica cupressoides.
Τα Κινέζικα και Ιαπωνικά φυτά καταλαμβάνουν μεγαλύτερη έκταση και αντιπροσωπεύονται από τα Rodgersia pinnata, Jeffersonia dubia, Lilium henryi, Astilbe japonica, Dioscorea nipponica, Iris japonica.
Άλλος βράχος φιλοξενεί φυτά των Άνδεων όπως Azorella trifurcata, Oenothera taraxifolia, Eryngium pandanifolium, ενώ άλλος βράχος είναι αφιερωμένος στη Βόρεια Αμερική με αντιπροσωπευτικά είδη τα Penstemon, Phlox, Eriogonum,
Heuchera, Polemonium and of the species such as Dryas drummondii, Antennaria rosea, Oenothera missouriensis.
            Πρόσφατα δημιουργήθηκαν βράχοι για
• την Κορσική και τη Σαρδινία που περιλαμβάνει τα Polygonum scoparium, Bellium crassifolium, Rosa serafini, Erodium corsicum, Ranunculus bullatus.
• τα όρη της Βόρειας Αφρικής που αντιπροσωπεύονται από τα Bupleurum benoistii, Chrysanthemum atlanticum, Asphodelus fistulosus.
• τα όρη της Βόρειας Ευρώπης που περιλαμβάνουν Potentilla norvegica, Galium trifidum, Betula humilis.
            Ο Βοτανικός κήπος της Λυών συμμετέχει σε διάφορες δράσεις για την διατήρηση της τοπικής βλάστησης, μέσα στα πλαίσια στρατηγικών που αναπτύσσονται από εθνικά ιδρύματα (National Botanical Conservatoires) και έχει διάφορους ρόλους όπως:
Ανθοκομικό και συντήρηση των φυτών στην αρχική φυσική τους θέση (in situ), με την απογράφη των ανθοκομικών ειδών, έλεγχο των δεδομένων για τα υπό εξαφάνιση είδη, συγκομιδή σπόρων σε φυσικούς σταθμούς και παρακολούθηση των φυσικών σταθμών.

Την διατήρηση και συντήρηση με δράσεις όπως την καλλιέργεια  φυτών στο Βοτανικό κήπο, τις προσπάθειες βλάστησης των σπόρων, τη δημιουργία πρωτοκόλλων για την καλλιέργεια, τις τεχνικές καλλιέργειας και βλάστησης των σπόρων και την αποθεματοποίηση των σπόρων.
Ιστοσελίδα : http://www.jardin-botanique-lyon.com
πηγη:gardenmagazine

Βασικός εξοπλισμός των κηπουρών


 Βασικός εξοπλισμός των κηπουρών

Βασικός εξοπλισμός των κηπουρών
Χρησιμοποιείτε τον κήπο σας απλώς σαν υπαίθριο στούντιο, για να "ζωγραφίζετε" ιδιαίτερα προσωπικές εικόνες φυτών ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής; Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεστε φαντασία και τα κατάλληλα εργαλεία. Ιδανικά, χρειάζεστε εργαλεία που να προσαρμόζονται καλά στο χέρι σας χάρη στην εργονομική λαβή τους, εργαλεία με καινοτόμο τεχνολογία που παρέχουν πρώτης τάξης αποτελέσματα και, κάτι εξίσου σημαντικό, εργαλεία με πραγματικά όμορφη εμφάνιση. 
Ποια εργαλεία δεν θα πρέπει να λείπουν ποτέ από την αποθήκη του κήπου;
Τα εργαλεία χειρός, είναι τα κατάλληλα βοηθήματα για την τακτική φροντίδα του εδάφους. Σκαλιστήρια χειρός, εκριζωτές χειρός και καλλιεργητές, αφρατεύουν το έδαφος χωρίς να καταστρέφουν τις ρίζες. Ένα φτυαράκι χειρός από χάλυβα υψηλής ποιότητας, για τη φύτευση και τη μεταφύτευση των φυτών είναι ζωτικό εργαλείο. Η τσουγκράνα, για το ίσιωμα των πρασιών και την εξασφάλιση καλής δομής εδάφους, εξακολουθεί να είναι κλασικό εργαλείο. Τα καλύτερα νέα είναι τα εξής: κανείς δεν είναι αναγκασμένος να σκύψει για να κάνει κηπουρική. Υπάρχει κατάλληλος συνδυασμός εργαλείου/λαβής για κάθε εφαρμογή.

Όταν κάνετε συντήρηση των δέντρων και των θάμνων, αντιμετωπίστε τα μικρότερα κλαδιά με ψαλίδι κήπου. Το καμπυλωτό ψαλίδι, κόβει κάθε κλαδί με ακρίβεια. Οι ψαλίδες, είναι κατάλληλες για το κόψιμο χοντρότερων κλαδιών. Εάν δεν υπάρχει αρκετός χώρος για τις ψαλίδες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν τηλεσκοπικές ψαλίδες. Μην ξεχάσετε να ποτίσετε όταν τελειώσετε Όλα τα βοηθήματα ποτίσματος μπορούν να συνδεθούν χωρίς κόπο οποιαδήποτε στιγμή σε ένα σωλήνα ή άλλη διάταξη σύνδεσης
Πηγη:fytokomia

για πληροφορίες, συμβουλές 2130043272 ή         

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Φθινοπωρινός Σχεδιασμός



Φθινοπωρινός Σχεδιασμός


To  ​​φθινοπωρινό μόλις ήρθε έξω και  είναι η καλύτερη εποχή για να φυτέψετε και σχεδόν τέλεια για μια συνολική ανακατασκευή του κήπου σας.
Το φθινόπωρο ως την καλύτερη εποχή για φύτευση είναι ιδανικό για μια μεγάλη ανακατασκευή για ένα κήπο Ανανεώνουμε φυτά που έχουν ισχυρή προσβολή από ασθένειες  και προβλήματα,  και προετοιμάζουμε τον χλοοτάπητα για τον χειμώνα.

 Όταν πρόκειται για μια  νέα εγκατάσταση του κήπου, πρέπει κανείς να έχει ήδη εξετάσει κατά το σχεδιασμό σε μια συνεκτική συνολική εικόνα, των εργασιών και των χώρων.
Η μελέτη ξεκινάει με την βασική υποδομή και σχεδιασμό  των χώρων όχι μόνο φυτικού υλικού αλλά και υποδομών, σκληρών υλικών. Η χρήση του χώρου ο προσανατολισμός,, το κλίμα, η ηλιοφάνεια ορίζουν  τις βάσεις με τις οποίες σχεδιάζουμε.
  Τοποθετούμε τα μεγάλα δέντρα αφού έχουμε υπολογίσει σκίαση και τα  μονοπάτια και καθίσματα, ειδικά σημεία και προβλέψεις για φυτά η υλικά που θα προστεθούν αργότερα. 
Είναι η κατάλληλη  περίοδος για να αλλάξεις και λίγα φυτά η στυλ ενός κήπου. Αγγλικό από γαλλικό, η μεσογειακό η ακόμα να τολμήσετε ένα ασιάτικό. Αυτό προϋποθέτει, λίγο θάρρος από τους ιδιοκτήτες κήπων.


Στη συνέχεια, συνδυάζουμε ανθοφορίες, χρωματισμούς όμως, από τον  πολύχρωμο μπουφέ φυτών, θάμνων και δέντρων δημιουργούμε συστάδες και χώρους για χαλάρωση και ηρεμία,
Για την επιλογή των φυτών και το σχεδιασμό των παρτεριών και μονοπατιών είναι επίσης ζωτικής σημασίας, να διατηρηθεί ο χαρακτήρας που θέλουμε να δώσουμε στον κήπο  και τον τρόπο που θα συντηρείται και αναπτύσσεται. Το φθινόπωρο ήταν η καλύτερη στιγμή για τέτοιου είδους ολοκληρωμένα σχέδια, αλλαγές  για την εφαρμογή παρεμβάσεων και καλλιεργητικών φροντίδων. Το χειμώνα, τα φυτά θα μπορούσαν να αναπτυχθούν καλά-κυρια το ριζικό σύστημα- να γίνουν ισχυρά  και την άνοιξη να αναπτυχθούν  και να αναδείξουν ότι  καλύτερο έχουν. Την φυσική ομορφιά.

Κώστας Τάτσης
Γεωπόνος

για πληροφορίες, συμβουλές 2106017403 ή         

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Η Χαρουπιά μου



Η ΧΑΡΟΥΠΙΑ ΜΟΥ
Αχ! αυτή η μυρωδιά …Κάτι σαν χλωρίνη, μου έφερε χθες το βράδυ μνήμες  Οι χαρουπιές άνθησαν!!
 Από μικρός έπαιζα σε αυτό το δέντρο . Στεκόταν δυνατό -μια μεγάλη ομπρέλα  διαμέτρου είκοσι μέτρων- επιβλητικό, τεράστιο στα παιδικά μάτια . Είχε πολλές χρήσεις φανταστικό κάστρο , δεντρόσπιτο ,  κρυψώνας, παρατηρητήριο,  με καρπούς-όπλα  και ότι άλλο μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί .    Περνάω τώρα δίπλα και βλέπω μέσα από την Χαρουπιά μου  τα ανέμελα χρόνια του παιχνιδιού στην Δ. Αρεοπαγίτου και στο Ηρώδειο
Δέντρο ταπεινό και πλούσιο. Έζησε γενιές και γενιές Ελληνων και Κυπρίων. Το καράτι η μονάδα μέτρησης προέρχεται από το βάρους του σπόρου του χαρουπιού και έτσι από παλιά τους πολύτιμους λίθους τους μετρούσαν με αντιστοιχία του, εδώ και 1500 χρόνια. Ακόμα και σήμερα σε πολλά χωριά τα χαρούπια τα ονομάζουν κέρατα από το αρχαίο κεράτιον Η Ceratonia siliqua (Κερατονία η έλλοβος) χαρίζει καρπούς που έχουν άριστες διατροφικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο αφού είναι πλούσιο σε άμυλο αντιοξειδωτικά, πολυφαινολες, τανίνες(εδώ οφείλεται και η στίφη γεύση του), βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και φυτικές ίνες.  Είναι φτωχό σε λιπαρά και σχετικά σε  θερμίδες. Τα τελευταία χρόνια το έχουμε παραγκωνίσει αλλά είναι πολύ χρήσιμο και στην βιομηχανία τροφίμων όπως σαν υποκατάστατο της σοκολάτας στα παγωτά ακόμα και στην παραγωγή ποτών. Θεωρείται ότι είναι η καλύτερη λύση για μείωση της χοληστερίνης αν γίνεται μακροχρόνια διατροφή.

Παλιά το καλλιεργούσαν και μάλιστα κάναμε πολλές εξαγωγές κύρια για κτηνοτροφή αφού σαν «κέρατο» συντηρείται πολύ καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ίδιο και στην αδελφή Κύπρο  όπου το 90% της παραγωγής εξάγεται σε διάφορες μορφές (χαρουπάλευρο, ολόκληρος καρπός, χαρουποπυρήνας, αλεσμένα, γόμα, σε Ιταλία, Αγγλία, Αμερική, Ισπανία, Αυστραλία, Ιαπωνία, και Αίγυπτο
 Είναι αυτοφυής σε πολλά νησιά την Πελοπόννησο και κύρια στην Κρήτη. Πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμο φυτό στην κηποτεχνία και καλώς καλλιεργείται σε πολλά φυτώρια. Θυμάμαι ότι ο καθηγητής στην Γεωπονική μας έλεγε να το αποφεύγουμε στους κήπους  διότι έχει άσχημη μυρωδιά… σπέρματος!!  
οι ιουλοι που μυριζουν
Όποτε περνώ  κοντά και έχει ανθοφορία μου μυρίζει παστράδα, σαν χλωρίνη στα μάρμαρα  και χαμογελώ. Παράλληλα το προτείνω  και πιστεύω ότι έχει πολλά να δώσει στον ελληνικό κήπο. Το χρησιμοποιώ σε όλες τις περιοχές που η χαμηλή ακραία θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από 3 βαθμούς Κελσίου  Αν έρθουν πιο δύσκολοι καιροί που ξέρεις μπορεί να το ξαναχρησιμοποιήσουμε για άμεση διατροφή.
Σας προτείνω να διαβάσετε  και μία συνταγή για να παράγεται χαρουπόμελο από τον γεωργό Δημ. Αγιώτη από την Κυπρο  στο http://www.cyprus.gov.cy/moa/Agriculture.nsf/All/039E11E9A6E7BD02C22576510033B871/$file/34_H_KALLI_XAROYP.pdf?OpenElement γεμάτο  λαϊκή σοφία και κυπριακή ντοπιολαλιά
                                http://gym-platan.chan.sch.gr/cdrom/xl_xaroypia.htm

Κώστας Τάτσης
Γεωπόνος
για πληροφορίες, συμβουλές     2130043272         ή         www.bioprasino.gr 

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Τα φυτά των Ολυμπιακών Αγώνων

«H φύσις δ' αεί προς το βέλτιστον ορμά»

Θεόφραστος, Περί Φυτών Αιτίαι A.16.11
Θεόφραστος, για το θεσπέσιον της φράσεώς του...


Τα φυτά των Ολυμπιακών Αγώνων
Οι εικόνες της ελιάς, της μυρτιάς και της απολλωνίου δάφνης που κοσμούν το βιβλίο των ελληνίδων ερευνητριών είναι σχέδια του Ferdinand Lukas Bauer (1760-1826) και προέρχονται από το μνημειώδες έργο «FLORA GRECA» (Sibthorpiana) του βρετανού καθηγητή Βοτανικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Johannes (John) Sibthorp MD. (1758-1796). Ο Sibthorp, ο οποίος γνώριζε τα κλασικά κείμενα του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη, πραγματοποίησε δύο ταξίδια στον ελλαδικό χώρο: το πρώτο από το 1784 ως το 1787 και το δεύτερο από το 1794 ως το 1795. Συνοδευόμενος από τον Bauer, ο Sibthorp περιόδευσε την επικράτεια και συνέλεξε 996 είδη φυτών. Το δεκάτομο έργο του ολοκληρώθηκε από τους μαθητές του 44 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του (πέθανε σε ηλικία 38 ετών). Ενα αντίγραφο της «FLORA GRECA» βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Γνωρίζετε ότι το έπαθλο των νικητών στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν ένα μήλο; 'H ότι ο κότινος δεν είχε την αποκλειστικότητα στις στέψεις των αθλητών και πως η απολλώνιος δάφνη, η μυρτιά και η χουρμαδιά τον συναγωνίζονταν επαξίως; Πληροφορίες όπως οι παραπάνω βρίσκει κανείς στο έργο του Θεόφραστου, του μαθητή του Αριστοτέλη από την Ερεσός της Λέσβου (372-287 π.X.), ο οποίος μεταξύ άλλων συνέγραψε τις πραγματείες «Περί Φυτών Ιστορίαι» και «Περί Φυτών Αιτίαι». Στην πρώτη, η οποία αποτελείται από εννέα τόμους, γίνεται συστηματική περιγραφή 450 ειδών φυτών. Στη δεύτερη, η οποία αποτελείται από έξι τόμους, γίνεται περιγραφή των σχέσεων των φυτών με το περιβάλλον τους και αναζητείται ο σκοπός στη φύση όπου τίποτε δεν γίνεται μάταια («H φύσις δ' αεί προς το βέλτιστον ορμά»Περί Φυτών Αιτίαι A.16.11). Με τις παραπάνω πραγματείες ο Θεόφραστος, ο οποίος θεωρείται ο θεμελιωτής της βοτανικής επιστήμης, έθεσε τις βάσεις για τη συστηματική κατάταξη των φυτών διακρίνοντάς τα σε δένδρα, θάμνους, φρύγανα και πόες. Ταυτόχρονα έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για τη θέση των φυτών στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων. Παρ' ότι θα επιθυμούσαμε να το είχαμε κάνει, θα ήταν ψέμα να πούμε ότι διαβάσαμε το σύνολο του έργου του Θεόφραστου προκειμένου να αναζητήσουμε πληροφορίες για τα συμβολικά φυτά των Ολυμπιακών Αγώνων. H ιδέα για αυτό το άρθρο ξεκίνησε από την «ανακάλυψη» αντίστοιχου άρθρου στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Experimental Botany» (τόμος 55, σελίδες 1.601-1.606, 2004) το οποίο υπογράφεται από τη δρα Σοφία Ριζοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. H επικοινωνία μας με τη δρα Ριζοπούλου μας έφερε μπροστά σε μία ακόμη πιο ευχάριστη έκπληξη: σε συνεργασία με τη μαθήτριά της κυρία Αννέτα Ρίζου, η ελληνίδα καθηγήτρια συνέγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Συμβολικά Φυτά των Ολυμπιακών Αγώνων». Ως τον Σεπτέμβριο που θα κυκλοφορήσει το βιβλίο από τον Εκδοτικό Οίκο της Εστίας, ας πάρουμε όλοι μια μικρή πρόγευση.... Ενίων γαρ εύοσμα τα άνθη μάλλον ή τα φύλλα, των δε ανάπαλιν τα φύλλα μάλλον και οι κλώνες, ώσπερ των στεφανωματικών
(Σε μερικά φυτά τα άνθη είναι πιο αρωματικά από τα φύλλα και σε άλλα συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή τα φύλλα και τα κλαδιά είναι αρωματικά, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για στεφάνια.)
Θεόφραστος, «Περί Φυτών Ιστορίαι» A. XII.4
Αι παραδεδομέναι φήμαι παρά των μυθολόγων ελάαν μεν γαρ λέγουσι την Αθήνησι, φοίνικα δε τον εν Δήλω, κότινον δε τον εν Ολυμπία, αφ' ου ο στέφανος. 
(Οι ιστορίες που μας έχουν παραδοθεί μέσω της μυθολογίας κάνουν λόγο για την ελιά της Αθήνας, τον φοίνικα της Δήλου και την άγρια ελιά της Ολυμπίας, από την οποία έφτιαχναν τα στεφάνια.)
Θεόφραστος, «Περί Φυτών Ιστορίαι» Δ. XIII.2
O γαρ του μυρρίνου καρπός ευώδης, εύοσμος δε και αυτή. 
(Ο καρπός της μυρτιάς είναι ευωδιαστός, αλλά εύοσμος είναι και η ίδια.)
Θεόφραστος, «Περί Φυτών Αιτίαι» Z.14.8

Με οδηγό τα κείμενα του Θεόφραστου, οι ελληνίδες ερευνήτριες έκαναν ένα μακρύ ταξίδι στο παρελθόν. Μέσα από τις περιγραφές και τις πληροφορίες του, μεταφέρθηκαν σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια πίσω (ο Θεόφραστος έζησε από το 372 ως το 287 π.X., αλλά στα κείμενά του γίνονται αναφορές στο παρελθόν) αναζητώντας εδάφια (όπως τα παραπάνω) που αναφέρονται στα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν για να συμβολίσουν τα ιδεώδη των Ολυμπιακών Αγώνων. Το ταξίδι στην καθημερινότητα και στις συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων τις συνεπήρε και αναζήτησαν τις ρίζες των συμβολισμών.
Πώς βρέθηκαν λοιπόν τα φυτά να συμβολίζουν το κλέος της νίκης; Διαβάζουμε στην εισαγωγή του βιβλίου: «Τα φυτά ήταν εκεί, αυτοφυή στο περιβάλλον της αρχαίας Ελλάδας. Ηταν εκεί, στην αρχαία Ολυμπία κατά τη διεξαγωγή αγώνων. Ανώνυμα στην αρχή. Με ονόματα στη συνέχεια. Πού βρέθηκαν αυτά τα ονόματα; Προέκυψαν. Εγείροντας απαιτήσεις ονοματολογίας, από τη χρήση. Σαν διολίσθηση της ανάγκης, στο χρόνο. Χωρίς λεξικά. Υστερα, οι άνθρωποι επέλεξαν επώνυμα φυτά. Δέντρα και θάμνους που γνώριζαν. Επλεξαν στεφάνια με τους βλαστούς τους για τους νικητές και τα φυτά συμβολικά συνδέθηκαν με την αναγνώριση της νίκης, της δόξας, της τιμής. Εδωσαν ανθισμένα κλαδιά σε κριτές. Στόλισαν βωμούς. Εκαψαν θυμίαμα. Και οι αθλητές, οι κριτές, οι εκπαιδευτές έπρεπε να φάνε, να ντυθούν, να ζήσουν στην αρχαία Αλτη. Ο συμβολισμός προέκυψε από τη ζωή των φυτών, από τη χρήση, από τις ιδιότητες. H ανάπτυξή τους συνδέεται με την αειφυλλία, την εποχικότητα, το χρώμα του άνθους και του καρπού, την ευωδιά, την ποιότητα του ξύλου. H επιβίωσή τους καθορίζεται από σπόρους, αρτίβλαστα και την αντοχή τους σε περιβαλλοντικές συνθήκες, η οποία στηρίζεται στις ρίζες... Φυτά μακρόβια, εύοσμα, ανθεκτικά, καρπερά, αειθαλή, βαθύρριζα, λευκανθή. Οι ιδιότητές τους συμβόλιζαν αλληγορικά τα ιδεώδη. Πυροδοτούσαν την επιθυμία για μεταμόρφωση, (εκ)παίδευση, άθληση, προσπάθεια, συμμετοχή, νίκη. Κινητοποιούσαν τη δύναμη της δημιουργίας, με συστηματική δουλειά. Εν ηρεμία...».
Αν οι ιδιότητες των φυτών συνδέθηκαν με συμβολισμούς (H δυνατή δρυς, μεθυστική άμπελος, λεύκα της θυσίας, λυγαριά της αγνότητας, η ερωτική μυρτιά, η χρυσή μηλιά, ο δοξασμένος φοίνικας, η μαντική δάφνη, ιερή ελιά...), ποιο φυτό θα μπορούσε να αποδώσει τη δέουσα τιμή στον νικητή; Σύμφωνα με τον Θεόφραστο, ο καρπός της μηλιάς αρχικά, και τα κλαδιά της ελιάς, της μυρτιάς, της χουρμαδιάς και της δάφνης στη συνέχεια. Μιλώντας προς «Το Βήμα» η δρ Ριζοπούλου σημείωσε: «Το έπαθλο των ελλήνων αθλητών που αγωνίστηκαν, κατά τις πρώτες χρονολογημένες Ολυμπιάδες, ήταν ένα μήλο. Οι πέντε πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες ονομάστηκανμηλίτες, επειδή το μήλο, ο καρπός της μηλιάς αποτελούσε την ύψιστη τιμή, ως το 756 π.X. Κατά την έκτη Ολυμπιάδα, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, ο βασιλιάς των Ηλείων Ιφιτος έλαβε χρησμό από το Μαντείο των Δελφών: "Ιφιτε, μήλειον καρπόν μη θης επί νίκη, αλλά τον άγριον αμφιτίθει καρπώδη". Ετσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγινανστεφανίτες. Ο καρπός της μηλιάς παραχώρησε τη θέση του στα κλαδιά του ιερού δέντρου της ελιάς, τον κότινο. H πρώτη στέψη με στεφάνι από κλαδιά ελιάς έγινε το 752 π.X., κατά την 6η Ολυμπιάδα».
Εκτός όμως από την ελιά, και άλλα φυτά είχαν το δικό τους ρόλο, κατά τη διεξαγωγή των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Φυτά που, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο των ελληνίδων ερευνητριών, δεν ήταν «διόλου τυχαία, επειδή το καθένα απ' αυτά συμβολίζει, αντιστοιχεί και αναδεικνύει ένα απ' τα πολλά ιδεώδη των αρχαίων Ελλήνων που συνδέθηκαν με τους αγώνες και εκφράζονται λακωνικά από φράσεις όπως ευ αγωνίζεσθαι και αιέν αριστεύειν... Σε παραστάσεις αγγείων, οι νικητές απεικονίζονται να κρατούν στα χέρια κλάδους φοίνικα που φέρουν μικρούς χουρμάδες, δηλαδή ανώριμους καρπούς του φοίνικα. Το δένδρο αναπτύσσεται κανονικά και διατηρείται ακμαίο για πολλά χρόνια, αλλά οι χουρμάδες δεν ωρίμαζαν, ούτε ωριμάζουν, στην Ελλάδα».
Ο δε φοίνιξ περί μεν Βαβυλώνα θαυμαστός, εν τη Ελλάδι δε ουδέ πεπαίνει,παρ' ενίοις δε όλως ουδέ προφαίνει καρπόν. 
(Η χουρμαδιά στην περιοχή γύρω από τη Βαβυλώνα κάνει θαυμάσιους καρπούς, ενώ η χουρμαδιά στην Ελλάδα ούτε καν ωριμάζει τους καρπούς της και σε ορισμένα μέρη δεν δίνει καθόλου καρπούς.)
«Θεόφραστος, Περί Φυτών» Ιστορίαι Γ. ΙΙΙ.5 ».
Συνολικά, πέντε φυτά χρησιμοποιήθηκαν ως έπαθλα των νικητών κατά τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες: η μηλιά, η ελιά, η απολλώνιος δάφνη, η μυρτιά, και η χουρμαδιά. Το καθένα από αυτά εκτός από σύμβολο νίκης ήταν και σύμβολο των ιδεωδών των αρχαίων Ελλήνων. H δάφνη συμβόλιζε την αμεροληψία, την αναγνώριση, την ισχύ, τη σοφία, την τιμή. H ελιά συμβόλιζε την ειρήνη, ενώ η μηλιά τη γνώση, την ομορφιά και τη σοφία. H ειρήνη, η ομορφιά αλλά και ο έρωτας συμβολίζονταν από τη μυρτιά.
Σύμφωνα με τη δρα Ριζοπούλου, «η επιβράβευση των νικητών στους αγώνες με τα φυτά του μύθου, τα μήλα στην αρχή και τους κότινους στη συνέχεια, άγγιζε μύθους, θρύλους, αλλά και την πραγματικότητα της αρχαιότητας. Τα δώρα της φύσης, της μητέρας γης, τα χρήσιμα φυτά, στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων έγιναν παγκόσμια σύμβολα τιμής και δόξας, για τους νικητές και τους συμμετέχοντες στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Το αναπόσπαστο των φυτών από την καθημερινότητα των Ελλήνων αποδεικνύεται από την ίδια τους τη γλώσσα: ο Θεόφραστος ονομάζει στεφανωτικά εν τοις στεφανωτικοίς εστίν («Περί Φυτών Ιστορίαι» Z.I.1) ή στεφανωματικά εν τοις στεφανωματικοίς εστίν («Περί Φυτών Ιστορίαι» Z.VI.1), τα φυτά εκείνα των οποίων τα άνθη και τα κλαδιά χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή στεφανιών (στεφάνων). Στεφανήπλοκοι («Περί Φυτών Ιστορίαι» Z. VIII.1) ήταν όσοι έπλεκαν τα στεφάνια, ενώ στην Αγορά των Αθηνών υπήρχαν ειδικά διαμερίσματα οιΜυρρίναι, στα οποία έπλεκαν και πουλούσαν στεφάνια μυρτιάς.
Ετσι, κατά την κορύφωση των Ολυμπιακών Αγώνων, την ημέρα της απονομής των βραβείων, οι εκλεκτοί στολισμένοι με τα σύμβολα της νίκης προχωρούσαν προς τον Ναό του Δία. Με κότινους στο κεφάλι. Με κλαδιά φοινίκων στα χέρια. Με πορφυρές ταινίες δεμένες στο μέτωπο, στα χέρια, στους μηρούς. Τα πλήθη τους έραναν με φύλλα και άνθη...

Το όνομα του Θεόφραστου ήταν Τύρταμος, αλλά ο Αριστοτέλης τον μετονόμασε σε Θεόφραστο «για το θεσπέσιον της φράσεώς του». Στο έργο του περιγράφει ιδιότητες 450 φυτών και αναφέρεται στην προσαρμογή στο περιβάλλον τους, με βάση τη θεωρία των τεσσάρων αριστοτελικών αρχών, δηλαδή της ύλης, του είδους, του κινούντος, του τέλους «αι δε ρίζαι και τα κλήματα πολλάς έχουσι δυνάμεις ου προς τά έμψυχα σώματα μόνον αλλά και προς τά άψυχα...». 
Ο Θεόφραστος, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αθήνα, κληρονόμησε από τον Αριστοτέλη την Περιπατητική Σχολή Φιλοσοφίας, την οποία και διηύθυνε από το 322 ως το 287 π.X. Εθεσε τις αρχές της συστηματικής κατάταξης των φυτών, διακρίνοντάς τα σε δένδρα, θάμνους, φρύγανα και πόες. Εγραψε για ρίζες, μίσχους, κλαδιά, ξύλα, φύλλα, χυμούς, άνθη, καρπούς, σπέρματα. Για να γίνει κατανοητή η αξία του έργου του Θεόφραστου, αρκεί να σημειωθεί ότι η ταξινόμησή του δεν βελτιώθηκε ως τον 16ο μ.X. αιώνα.