Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Διώξτε το ωίδιο με γάλα!



Αν τα φυτά σας έχουν καλυφθεί από ένα λεπτό λευκογκρί επίχρισμα λες και τα’ χουν αλευρώσει τότε μάλλον έχουν προσβληθεί από ωίδιο!
Αν δεν θέλετε να ρίξετε κάποιο χημικό μυκητοκτόνο σάς έχουμε την πιο εύκολη και αποτελεσματική λύση: το γάλα!
Ο βραζιλιάνος επιστήμονας Wagner Bettiol ανακάλυψε πως ο προληπτικός ψεκασμός 1 ή 2 φορές την εβδομάδα με διάλυμα γάλακτος μείωσε την προσβολή από μύκητα κατά 90%. Απλά ανακατέψτε ένα μέρος γάλακτος σε 9 μέρη νερό και ψεκάστε με αυτό τα φυτά σας. Τα πειράματα έδειξαν ότι όχι μόνο καταπολεμήθηκε ο μύκητας αλλά τα φυτά έδειχναν πιο υγιή και εύρωστα από ότι ήταν πριν.
Προσοχή: μην ενθουσιαστείτε και αλλάξτε τις αναλογίες του διαλύματος προσθέτοντας κι άλλο γάλα. Αν αυξήσετε την περιεκτικότητα σε γάλα πάνω από 30% τα αποτελέσματα θα είναι τα ανάποδα!
απο econews

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΟΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ




Bακτήριο είναι το αίτιο της ασθένειας καρκίνωσης που προκαλεί καρκινώματα (όγκους) σε νεαρούς βλαστούς και κλάδους ελιάς. Σύμφωνα με τους γεωπόνους του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Βόλου, οι προσβολές ευνοούνται από βροχερό καιρό και κυρίως μέσω πρόσφατων πληγών από παγετούς, το κλάδεμα, κλπ.
Οι ειδικοί συστήνουν στους ελαιοπαραγωγούς τις παρακάτω ενέργειες:
1)  Αφαίρεση και καύση των προσβεβλημένων τμημάτων των δέντρων.
2) Αποφυγή κλαδέματος με βροχερό και υγρό καιρό.
3) Ψεκασμός των δένδρων μετά από το κλάδευμα καθώς και μετά από χαλάζι ή παγετό με βορδιγάλιο πολτό ή άλλα  χαλκούχα  σκευάσματα.
4) Τα εργαλεία για το κλάδευμα να απολυμαίνονται με εμβάπτιση σε κατάλληλο απολυμαντικό.
5) Σε περίπτωση εγκαταστάσεως νέου ελαιώνα πρέπει να φυτεύονται δενδρύλλια εντελώς υγιή που να προέρχονται από ελεγχόμενα φυτώρια    
Βερτισιλλίωση
Αποτελεί τη σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί σε σημαντικό αριθμό ελαιώνων και σε διάφορες περιοχές. Πρόκειται για φυτοπαθογόνο μύκητα εδάφους, με πολύ μεγάλο κύκλο ξενιστών, ο οποίος μολύνει τα δένδρα από τις λεπτές ρίζες και προκαλεί απόφραξη των αγγείων του ξύλου. Η ασθένεια ξεκινά με το μεταχρωματισμό των φύλλων και γίνεται τελικώς φανερή είτε με τη μορφή μεμονωμένων ξερών κλάδων στα μεγαλύτερης ηλικίας δένδρα (ημιπληγία), είτε με την πλήρη ξήρανση των νεαρών δένδρων (αποπληξία). Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως από τα μολυσμένα φύλλα της ελιάς ή άλλων ευπαθών ξενιστών και είναι σοβαρότερη όταν ο ελαιώνας συγκαλλιεργείται με άλλα ευπαθή στο μύκητα φυτά, όπως βαμβάκι, τομάτες, πατάτες κ.ά. ή γειτονεύει με ευπαθείς καλλιέργειες.


Επειδή δεν υπάρχουν χημικά μέσα για τη θεραπεία της ασθένειας, συνιστάται η αυστηρή τήρηση των παρακάτω καλλιεργητικών μέτρων για τον περιορισμό διάδοσης της ασθένειας: 1) κοπή και καύση των προσβεβλημένων κλάδων με τα πρώτα συμπτώματα εκδήλωσης της ασθένειας. Τα μολυσμένα δένδρα συχνά αναβλαστάνουν από τη βάση και δίνουν νέα κλαδιά χωρίς συμπτώματα, ενώ είναι συχνό το φαινόμενο της ανάρρωσης,
2) αποφυγή των οργωμάτων,
3) άρδευση με σταγόνες και αποφυγή της κατάκλυσης και των αυλακιών,
4) καταστροφή των ζιζανίων,
5) χρησιμοποίηση υγιών δενδρυλλίων για την εγκατάσταση ενός ελαιώνα,
6) αποφυγή φυτέματος εκεί όπου προηγήθηκε καλλιέργεια ευπαθών στην ασθένεια φυτών (πατάτα, τομάτα, βαμβάκι κ.ά.),
7) αποφυγή συγκαλλιέργειας ή γειτνίασης με ευπαθή στην ασθένεια φυτά,
8) εφαρμογή ηλιοαπολύμανσης σε εγκαταστημένους ελαιώνες.

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας Γ μέρος

Ζοχός-Sonchus oleraceus
Άλλες ονομασίες: Τσόχος, σφογκός
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

 Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Καλέντουλα-Calendula officinalis
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα






Καλόγερος-Erodium cicutarium
Άλλες ονομασίες: Περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι
Οικογένεια: Geraniaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Κάπαρη-Capparis spinosa
Οικογένεια: Capparaceae

Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει το καλοκαίρι και από αυτή μαζεύονται τα μπουμπούκια της πριν ανθίσουν. Ξεπικρίζονται σε νερό και διατηρούνται σε άλμη ή ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Χρησιμοποιείτε σε τουρσιά και σαλάτες.






Καρότο άγριο-Daucus carota
Άλλες ονομασίες: Δαυκί, παστινάκα, χαβούζι, σταφυλινάκι
Οικογένεια: Apiaceae

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Φυτρώνει παντού και είναι εξαπλωμένο σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα και τα βλαστάρια του βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα, όπως και του ήμερου (είναι και αντικαρκινικά). Χρησιμοποιούνται ακόμα σε χορτόπιτες για να δώσουν άρωμα(μυρίζουν περίπου σαν τον μαϊντανό). Τρώγεται και η ρίζα του, αλλά είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου.




Καυκαλήθρα-Tordylium apulum
Άλλες ονομασίες: Μοσχολάχανο, καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα
Οικογένεια: Apiaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.





www.topiodomi.gr

Πηγές: Πτυχιακή εργασία της σπουδάστριας  ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΜΑΡΙΝΑ του 

Α.Τ.Ε.Ι ΚΡΗΤΗΣ, ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ,  ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ



Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Οικολογικός Κήπος



οικολογικός-κήπος

Επιστροφή στη φύση

Τι είναι ο οικολογικός κήπος;

Ο οικολογικός κήπος είναι το μικρό οικοσύστημα του κήπου ή της αυλής που επιδιώκει να μιμηθεί τα φυσικά οικοσυστήματα χωρίς να χάνει την καλλωπιστική του αξία.

Περιλαμβάνει όπως κάθε κήπος μεγάλη ποικιλία φυτικών αλλά και ζωικών οργανισμών που συμβιώνουν αρμονικά, φέρνοντας την φύση πιο κοντά στον σύγχρονο άνθρωπο. Ο οικολογικός κήπος στηρίζεται στη χρήση των ιθαγενών φυτοκοινωνιών αλλά και των φυτών που έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες της περιοχής και ανταποκρίνονται στις ανάγκες του ανθρώπου. Με την επιλογή τέτοιων φυτών η διαχείριση του κήπου είναι σαφώς πιο εύκολη και λιγότερο δαπανηρή, τόσο οικονομικά όσο και από την άποψη του χρόνου και των φυσικών πόρων. Τα φυτά είναι ανθεκτικά στα καιρικά φαινόμενα της περιοχής, απαιτούν λιγότερες ποσότητες νερού ενώ και τα ζιζάνια είναι λιγότερα αφού δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό.
khpos-paidi

Η οικολογία στον κήπο έχει ιδιαίτερη σημασία για τα παιδιά καθώς μέσα από την ενασχόληση και το παιχνίδι εξοικειώνονται με τη φύση, αποκτούν οικολογική συνείδηση, ασκούν το σώμα και το πνεύμα τους. Σε αρκετές χώρες οι οικολογικοί κήποι εντάσσονται στα σχολικά συγκροτήματα και αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας


Οι στόχοι του οικολογικού κήπου
ecological-garden

Οι στόχοι του οικολογικού κήπου είναι τόσο η ανάκτηση του φυσικού τοπίου και περιβάλλοντος, όσο και η κάλυψη σε ένα βαθμό των αναγκών του ανθρώπου σε τροφή, αναψυχή και επαφή με τη φύση. Για την επίτευξη αυτών των στόχων ακολουθείται ένα σύνολο αρχών σχεδιασμού και διαχείρισης που περιλαμβάνουν:

Την ανάκτηση υγειών εδαφών.

Στις αστικές περιοχές πολύ συχνά απαιτείται εξυγίανση των ρυπασμένων ή άγονων εδαφών ενώ και σε γεωργικές περιοχές η επαναλαμβανόμενη χρήση μπορεί να εξαντλήσει τα εδάφη. Στις περιπτώσεις αυτές ο εμπλουτισμός του εδάφους με οργανικά κομπόστ είναι επιβεβλημένος.

Την προώθηση της βιοποικιλότητας.

Από τον οικολογικό κήπο δεν μπορούν να λείπουν τα ωφέλημα έντομα, τα πουλιά, οι γαιοσκώληκες και τα μικρά θηλαστικά. Για το λόγω αυτό πρέπει να δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον που θα προσελκύει τους οργανισμούς για τροφή και νερό. Σε ότι αφορά τους φυτικούς οργανισμούς, οι φυτοκοινωνίες είναι οι ομάδες των φυτών που δημιουργούνται ώστε ο κήπος να μιμείται πιστότερο τη φύση. Τα φυτά που στη φύση αναπτύσσονται καλά μαζί θα έχουν αρμονική συμβίωση και στον κήπο, ενώ θα προσκαλέσουν κι άλλα που θα εγκατασταθούν και θα αναπτυχθούν κοντά τους.

Τη μείωση της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων.

Με την αλόγιστη χρήση συμβατικών λιπασμάτων και αργοχημικών το νερό που απορρέει από τον κήπο μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα. Τα βιολογικά σκευάσματα και η οργανική λίπανση οδηγούν σε εύρωστα φυτά χωρίς να επιβαρύνεται το περιβάλλον.

οικολογικός-κήποςΤη διαχείριση του νερού.

Η επιλογή των κατάλληλων φυτών και ο σωστός τρόπος άρδευσης είναι η μία πλευρά της σωστής διαχείρισης του νερού. Η πιο σύγχρονη άποψη είναι ότι κάθε νοικοκυριό θα πρέπει να ανακυκλώνει το νερό που χρησιμοποιεί όσες περισσότερες φορές γίνεται.

Την παραγωγή τροφής για τον άνθρωπο και άλλα ενδιαιτήματα.

Εκτός από το άμεσο «κέρδος» της παραγωγής της τροφής, πρόκειται για μία ιδιαίτερα ευχάριστη διαδικασία που ανταμείβει τον «καλλιεργητή» με ηθική και… γευστική ικανοποίηση! Δεν είναι λίγοι όσοι τολμούν να εντάξουν στον κήπο πουλερικά και άλλα οικόσιτα ζώα. Επιπλέον από τον οικολογικό κήπο δε μπορούν να λείπουν τα αρωματικά φυτά και τα βότανα που χρησιμοποιούνται τόσο σαν αφεψήματα όσο και σαν αρωματικά στην κουζίνα.

Την αισθητική αναβάθμιση τόσο των αστικών και περιαστικών όσο και των αγροτικών περιοχών.

Η εναρμόνιση των χώρων πρασίνου με το γύρω περιβάλλον και η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μίας περιοχής, μιας ομάδας φυτών ή ενός σημείου ενδιαφέροντος απασχολούν πάντα το σχεδιασμό του κήπου.
 from http://gardenguide.gr

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΓΡΟΎ



Τον Μάρτιο 2012 το Ι.Γ.Ε. προτίθεται να πραγματοποιήσει 7 νέα ταχύρρυθμα σεμινάρια (40 ωρών) με τους εξής τίτλους:
  1. Μελισσοθεραπεία
  2. Ξύλο – Ξύλινες κατασκευές
  3. Απεντομώσεις – Μυοκτονίες
  4. Ταρατσόκηποι
  5. Εναλλακτικές Καλλιέργειες
  6. Καλλιέργεια μανιταριών
  7. Βιολογική Κτηνοτροφία
Η ημέρα διεξαγωγής των σεμιναρίων προβλέπεται να είναι η Παρασκευή και ώρα 17:00 – 20:30 (το αναλυτικό πρόγραμμα με τις ημερομηνίες  θα δοθεί μόνον σε αυτούς που θα εγγραφούν.
Οι εγγραφές θα πραγματοποιηθούν στο Κτήριο Κριμπά (Γραμματεία) 14:00 – 20:00 από 20 Φεβρουαρίου  εως 1 Μαρτίου 2012 (Υπεύθυνος εγγραφών κ. Βαβουράκης 210-8083312).
Το κόστος συμμετοχής είναι 100€ (για το κάθε σεμινάριο).

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Η πολύτιμη τρούφα και η καλλιέργειά της: αλήθειες και ψέματα


Η πολύτιμη τρούφα και η καλλιέργειά της: αλήθειες και ψέματα
του Δρ. Harald C. Letizi (Γεωπόνος, πηγή: www.biosporos.gr)

Γενικά και αγορά
Η τρούφα είναι ένα πολύτιμο υπόγειο κονδυλόμορφο μανιτάρι που ζει σε συμβίωση με διάφορες ρίζες ανώτερων φυτών (θάμνοι και δένδρα) και έχει μεγάλη αξία γιατί είναι φαγώσιμο και εξαιρετικά αρωματικό. Η λεγόμενη και φαγώσιμη τρούφα είναι το αναπαραγωγικό μερίδιο του μυκηλίου που συνεργάζεται με τις ρίζες φυτών και επιστημονικά αποκαλείται "καρπόσωμα". Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό ως ύδνα και λέγονταν ότι δημιουργείται από τις αστραπές του Δία. Σήμερα χιλιάδες άνθρωποι ονειρεύονται να γίνουν πλούσιοι βρίσκοντας την ή καλλιεργώντάς την. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ιστορικά η τρούφα καταναλώνονταν κυρίως στην Γαλλία και στην Ιταλία, αλλά σήμερα η φήμη και η αγορά της εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, χάρη στο έντονο άρωμα, το υψηλό κόστος της και τις σωστές εμπορικές κινήσεις των εμπόρων. Η συλλογή της γίνεται με εκπαιδευμένα σκυλιά και γουρούνια (τα δεύτερα χρησιμοποιούνται μόνο στην Γαλλία).
Τα είδη τρούφας είναι πολλά, αλλά τα πιο ενδιαφέροντα είναι ελάχιστα: η άσπρη πολύτιμη (Tuber magnatum) και η μαύρη πολύτιμη (Tuber melanosporum) είναι τα είδη με το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον. Αυτά τα είδη ξεχωρίζουν από όλα τα άλλα είδη τρούφας, λόγω του πολύ ανώτερου αρώματος τους, το οποίο είναι αυτό που καθορίζει και την αξία της τρούφας. Τα άλλα είδη ή είναι πιο φθηνά (μαύρη του καλοκαιριού - T.aestivum, άσπρη του Μαρτίου T. albidum) μέχρι και πάρα πολύ πιο φθηνά (τρούφα της ερήμου - Terfezia spp., με αξία λίγο μεγαλύτερη από την πατάτα...) ή ούτε καν τρώγονται.
Η τιμές σχετίζονται πρώτα απ' όλα με το είδος, και μετά με το μέγεθος και ποιότητα της τρούφας, και επίσης με το είδος της αγοράς που απευθύνονται (π.χ. χοντρική, λιανική Ιταλίας, λιανική Ιαπωνίας, κ.τ.λ.) . Πάντως η τρούφα η άσπρη πολύτιμη έχει τιμή που κυμαίνεται από 500 ως 5000 ευρώ/κλγ, ενώ για την μαύρη μιλάμε για τιμές από 300 ως 1500 ευρώ/κλγ.

Η καλλιέργειά
Η προσπάθεια στην καλλιέργεια της μαύρης τρούφας είναι γνωστή στην Γαλλία από το 1500, όπου κάποιος ονόματι Ταλού, αναφέρει ότι σπέρνοντας μαύρες τρούφες κάτω από βελανιδιές ξαναβγαίνουν τρούφες. Από το 1800 ο κ. Ταλόν, πάλι στην Γαλλία, έσπερνε βελανίδια κάτω από τις ρίζες στις οποίες φύτρωναν τρούφες και επιτεύχθηκε έτσι η παραγωγή μαύρης πολύτιμης τρούφας. Στο τέλος του 1800 ο καθ. A. B. Frank από το Βερολίνο ανακάλυψε την μυκοριζική σχέση μεταξύ φυτών και μυκήτων. Έτσι αργότερα ανακαλύπτεται ότι και η τρούφα ζει χάρη σε αυτού του είδους την σχέση, κυρίως με είδη βελανιδιών, λεύκων, φουντουκιών, και άλλων παρόμοιων φυτών. Η προσπάθεια στην καλλιέργεια τρούφας στην Ιταλία είναι γνωστή από το 1930, με επιτάχυνση από το 1960 από τον γεωπόνο Mannozzi-Torini και την δημιουργία μυκοριζόμενων βελανιδιών σε φυτώριο και την μεταφύτευση τους σε κατάλληλα χωράφια. Το γεγονός αυτό έγινε στην περιοχή της Μαρκε (Marche), η οποία έχει πρωτεύουσα την Αγκώνα. Η επιτυχία με τέτοια φυτά ήταν σχετικά χαμηλή. Πάντως το 10 ως 30% των φυτών παρήγαγε τις πρώτες μαύρες πολύτιμες τρούφες μετά από 15-20 χρόνια. Κάποια δέντρα σταμάτησαν τώρα να παράγουν την μαύρη πολύτιμη τρούφα και κάποια παράγουν άλλα είδη με πολύ χαμηλότερη τιμή.
Η έρευνα στο θέμα αυξήθηκε πολύ στο τέλος του 70 και στις αρχές του 80 και αυτό γιατί οι φυτείες για παραγωγή τρούφας ήταν επιδοτούμενες στην Ιταλία από το 1980 και μετά. Έτσι φύτεψαν περίπου 20.000 στρέμματα καλλιεργημένης τρούφας μόνο στην περιφέρεια Μάρκε. Τέτοια έκταση είναι περίπου ίδια με την έκταση καλλιέργειας τρούφας όλης της Ισπανίας το 1998, που μαζί με Ιταλία και Γαλλία είναι από τις σημαντικότερες χώρες παραγωγής τρούφας.
Η καλλιέργεια έχει προχωρήσει πολύ, αλλά ακόμα η παραγωγή είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με την παραγωγή της άγριας τρούφας.
Η επιτυχία στην δημιουργία φυτών με μυκόριζες τρούφας ήταν μεγάλη στη μαύρη πολύτιμη τρούφα και, μετά από δυσκολίες, σχετικά καλή για την άσπρη πολύτιμη. Οι φυτείες έγιναν και με τα δύο είδη σε πολλά μέρη της Ιταλίας σε κατάλληλα και μη κατάλληλα εδάφη και περιοχές. Μικρές φυτείες έγιναν στην Ιταλία και με την καλοκαιρινή τρούφα και με την άσπρη του Μαρτίου με αποτελέσματα που φαίνεται να έχουν και οικονομικό ενδιαφέρον. Οι Γάλλοι και οι Ισπανοί, διαφορετικά, επένδυσαν στην μαύρη πολύτιμη και λιγότερο στην μαύρη καλοκαιρινή (Tuber uncinatum ή T. Aestivum var. Uncinatum), πού έχει χαμηλότερη τιμή αλλά στην φύση μπορεί να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες από την μαύρη πολύτιμη.
Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε πολλές φορές επιτυχία με την μαύρη τρούφα (πολύτιμη και μη) αλλά δεν έχουμε σχεδόν καθόλου επιτυχία με την άσπρη πολύτιμη. Ενώ μερικοί ερευνητές υποστήριζαν ότι το πρόβλημα της ανεπιτυχούς καλλιέργειας της άσπρης πολύτιμης τρούφας οφείλεται στα κακής ποιότητας δενδρύλλια, μετά τα στοιχεία που παρουσίασε ο ίδιος ο συγγραφέας σε διεθνές συνέδριο τρούφας στην Γαλλία 1999, έγινε κατανοητό ότι σίγουρα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα γνώσεων στο θέμα της οικολογίας των ειδών και την δυνατότητα καλλιέργειας της άσπρης τρούφας με την τεχνική που χρησιμοποιούμε στην μαύρη. Ελάχιστη παραγωγή καταγράφεται σήμερα για χωράφια με άσπρη τρούφα και η παραγωγή τους δεν ξεπληρώνει την επένδυση. Δυστυχώς πολλές χιλιάδες φυτά πουλήθηκαν και χιλιάδες στρέμματα φυτεύθηκαν με δενδρύλια που δεν θα ξεπληρώσουν ποτέ την επένδυση. Αυτό γιατί κανείς δεν απέδειξε επιστημονικά ότι η καλλιέργεια άσπρης πολύτιμης τρούφας γίνεται πραγματικά και με ποιο τρόπο. Μετά από είκοσι χρόνια από την φυτεία πολλοί έχασαν τις ελπίδες τους στο να έχουν παραγωγή. Αν σκεφτούμε ότι εκείνα τα φυτά κόστισαν από 7 ως 20 ευρώ αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της επένδυσης.

Ίδιες τιμές πληρώσανε για δενδρύλια για παραγωγή μαύρης τρούφας, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πολύ διαφορετικά: μετά από 5-10 χρόνια κάποια δένδρα παρήγαγαν τρούφες και στα 15 ήταν σε πλήρης παραγωγή. Τα χρόνια παραμονής της πρώτης παραγωγής είναι σχετικά με τις σωστές συνθήκες περιβάλλοντος, με τις καλές συνθήκες ανάπτυξης των δένδρων, με την κατάλληλη χρόνια, με το είδος φυτών, κτλ. Το ποσοστό επιτυχία των δένδρων είναι σχετικό με την ποιότητα τον δενδρύλιων και με τις συνθήκες του περιβάλλοντος που φυτεύονται. Ως συνήθως, σε κατάλληλες συνθήκες έχουμε από 20 ως 100% των δένδρων σε παραγωγή μετά από 10-15 χρόνια. Η συγκομιδή ανά στρέμμα είναι από μισό κιλό ως 20 κλγ. Τα είκοσι κιλά, πάντως, είναι πολύ σπάνιο ρεκόρ. Η παραγωγή μπορεί να χαθεί 10-20 χρόνια μετά την πρώτη συγκομιδή ή να συνεχίζει πολλά χρόνια όταν υπάρχουν πολύ καλές συνθήκες. Τα φυτά πρέπει να αναπτύσσονται γρήγορα για γρηγορότερα αποτελέσματα. Αυτό επιτυγχάνεται με ελαφρύ τσάπισμα τα πρώτα δύο τρία χρόνια, πότισμα σε περίπτωση ανάγκης κτλ.
Τέτοια στοιχεία προέρχονται από προσωπική έρευνα σε πάνω από 50 χωράφια με καλλιέργεια τρούφας στην Marche (Letizi 1997, Letizi, Zucconi 1998, Letizi et al. 1999) και μελέτη πολλών άρθρων και πειραμάτων, και παρουσιάστηκαν σε κάποια διεθνή συνέδρια και περιοδικά. Επίσης ο συγγραφέας καλλιεργεί οικογενειακά την τρούφα εδώ και 30 χρόνια περίπου.
Οι σημαντικότερες συνθήκες για την παραγωγή μαύρης τρούφας είναι το έδαφος πλούσιο σε ασβέστιο και που στραγγίζει καλά, με υψηλό pH (7,8-8,5), με οργανική ουσία καλύτερα άνω το 1%, το κλίμα υπομεσογειακό με ελάχιστες βροχές την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, και φυτά με υψηλή ποιότητα μυκόριζας από το φυτώριο.
Οι απάτες δεν έλειψαν σε αυτό το θέμα στην Ιταλία: κάποια φυτώρια κατάφεραν να πουλήσουν φυτά μέχρι και 80 ευρώ το ένα, και σε ακατάλληλες περιοχές και με ακατάλληλο τρόπο καλλιέργειας, και επίσης προσφέρονταν να αγοράζουν κιόλας την παραγωγή, τότε, με 500 Ευρώ/κλγ. Σπάνια πέτυχαν την παραγωγή τρούφας με τέτοια φυτά, και τα συγκεκριμένα φυτώρια εξαφανίστηκαν. Απίστευτη ήταν μια διαφήμιση που πρόσφερε φυτά για καλλιέργεια τρούφας στο μπαλκόνι!


Τρόπος καλλιέργειάς στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιες περιοχές κατάλληλες για παραγωγή άγριας πολύτιμης τρούφας, και για καλλιέργεια της μαύρης πολύτιμης και άλλες τρούφες. Η έρευνα που ο συγγραφέας έκανε στο 2000-2003 σε πολλές περιοχές κυρίως Θεσσαλίας δεν απέδειξε την ύπαρξη πολύτιμων τρουφών. Αλλά έφτασε στην συγκομιδή κάποιον γραμμάριων τρούφας του είδος Tuber excavatum που δεν εμπορεύεται αλλά τρώγεται. Ορισμένοι κυνηγοί τρούφας συλλέγουν τρούφες από μη πολύτιμα είδη στην βόρια Ελλάδα (T. albidum, T. brumale, T. aestivum).
Η τρούφα που αξίζει περισσότερο την καλλιέργειά είναι η μαύρη πολύτιμη χειμωνιάτικη (Tuber melanosporoum) που συνδυάζεται καλά με βελανιδιές (Quercus spp.) φουντουκιές. Ένα άλλο είδος τρούφας που έχει κάποιο ενδιαφέρον είναι η μαύρη καλοκαιρινή (Tuber aestivum) γιατί έχει δείξει κάποια παραγωγικότητα (αν και οι πληροφορίες είναι λιγότερες από την καλλιέργειά της χειμωνιάτικης) και γενικά μπορεί να παράγει στην φύση σε πολλά περισσότερα μέρη σχέση με την χειμωνιάτικη. Η μαύρη καλοκαιρινή βρίσκεται στην φύση από την Σουηδία μέχρι όλη την Μεσόγειο.
Για καλλιέργεια της καλοκαιρινής τρούφας με συμβίωση την ελιά δεν υπάρχουν στο κόσμο πληροφορίες για την επιτυχία της καλλιέργειας, ενώ υπάρχει, φαίνεται, δυνατότητα να γίνει η μυκόριζα. Το γεγονός αυτό δεν είναι αρκετό να επιτρέπει να πει κανείς αν η ελιά θα παράγει τρούφα, με τι ποσοστό επιτυχίας, μετά από πόσα χρόνια, κ.τ.λ. Επίσης, στο κόσμο, η ελιά δεν είναι γνωστό ως φυτό που παράγει τρούφα, εκτός όταν έχει κοντά τις ρίζες βελανιδιάς. Ο ίδιος ο συγγραφέας βρήκε τρούφα κοντά στην ελιά, δίπλα σε δάσος βελανιδιών (αριά, Quercus ilex) αλλά αυτό δεν γίνεται κανονικά σε ελαιώνες αν δεν υπάρχει βελανιδιά κοντά (στην φύση), και κανείς δεν φυτεύει ελιά με μυκόριζα για να παράγει τρούφα, αλλά βελανιδιά με μυκόριζα σε περιοχή όπου υπάρχουν και ελαιώνες. Η ελιά μπορεί να είναι καλό "σύντροφο" για την παραγωγή τρούφα, δηλαδή να βρίσκεται μαζί με την τρούφα, αλλά η συμβίωση πρέπει να γίνει με άλλο φυτό.
Ένας ερευνητής το 2006 που υποστήριζε την καλλιέργειά τρούφας με δενδρύλλια ελιάς με μυκόριζα και έσπρωξε την παραγωγή και πώληση δενδρύλλια ελιάς με μυκόρίζα τρούφας, Στην Ελλάδα ορισμένα φυτώρια πρόσφεραν δενδρύλλια ελιάς με μυκόριζα τρούφας μαύρης καλοκαιρινής (T. aestivum) γεμίζοντας με όνειρα πολύ κόσμο. Όμως μετά από δύο χρόνια ο ίδιος ο ερευνητής δήλωσε ότι η τρούφα που μπορεί να παράγει η ελιά είναι η τρούφα της έρημος (Terfezia leonis ή Terfezia terfezioides) που δεν έχει καμία εμπορική αξία και κανένα άρωμα.

Μια καλλιέργεια καλή γίνεται σε μέρη όπου είναι γνωστή η παρουσία στην φύση από την ίδια τρούφα που θέλουμε να καλλιεργούμε, δηλαδή μαύρη καλοκαιρινή ή μαύρη πολύτιμη.
Επίσης το περιβάλλον πρέπει να είναι κατάλληλο και για το φυτό που θα φυτέψουμε, γιατί αν δεν μπορεί να μεγαλώνει δεν θα παράγει ούτε τρούφα.
Ως συνήθως φυτεύονται 40 φυτά ανά στρέμμα, πολλές φορές 20 βελανιδιές και 20 φουντουκιές σε μέρη όπου η βελανιδιές μεγαλώνουν πολύ, και μόνο βελανιδιές όπου το έδαφος δεν είναι βαθύ και οι βελανιδιές δεν θα μεγαλώσουν πάρα πολύ. Επίσης η φουντουκιά θέλει το έδαφος να είναι τουλάχιστον 80 εκατοστά βαθύ και δεν μεγαλώνει όταν το έδαφος είναι μόνο 20-30 εκατοστά. Ενδιαφέρον έχει και η οστρυά καρπινόφυλλη ή μαύρος καρπίνος (Ostrya carpinifolia) που είναι δασικό φυτό με πολύ καλή σχέση με την μαύρη τρούφα και άλλες τρούφες. Αυτό το φυτό έχει καλή αντοχή στο κρύο, μεγαλώνει γρήγορα και παράγει τρούφα αρκετά γρήγορα (6-7 χρόνια) .
Για να παράγουν πιο νωρίς είναι σημαντικό να μεγαλώνουν τα φυτά αρκετά γρήγορα, γι' αυτό είναι καλό ένα σκάλισμα ή τσάπισμα τα πρώτα δύο-τρία χρόνια κοντά στο κορμό και ένα πέρασμα καλλιεργητή ανάμεσα στις σειρές (μακριά από τις ρίζες των δενδρυλλίων). Μπορεί να ποτίζεται ελάχιστα για να μην ξηραίνονται τα φυτά. Τα λιπάσματα, κυρίως χημικά δεν χρησιμοποιούνται. Δοκιμάστηκε με κάποια επιτυχία ένα κόμποστ από γεωσκώληκα, αλλά χρειάζεται και άλλη έρευνα.
Η φρέζα είναι απαγορευμένη γιατί αφήνει ένα σκληρό στρώμα μέσα στο έδαφος και κάνει ζημιά στις ρίζες και στις μυκόριζες.

Συμπεράσματα
Η καλλιέργεια της τρούφας εφαρμόζεται και είναι εφαρμόσιμη με επιτυχία στη Ελλάδα. Σημαντικό είναι να γίνει μελετώντας το περιβάλλον που θα φυτευτεί και με δενδρύλλια καλής ποιότητας και από είδη, τρούφας και φυτών, που έχουν καλές προβλέψεις στην παραγωγή και στην αξία που η παραγωγή θα έχει. Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι όλα τα δένδρα θα παράγουν τρούφες και για πόσα χρόνια γιατί αυτό σχετίζεται πολύ στενά στην καταλληλότητα του περιβάλλοντος και επιβεβαιώνεται όταν υπάρχει άφθονη παρουσία του ίδιου είδος τρούφας σε άγρια μορφή στην περιοχή. Δύστυχος αυτό δεν είναι ακόμα γνωστό στην Ελλάδα και η νέες καλλιέργειες τρούφας έχουν αρκετό ποσοστό αβεβαιότητας. Δηλαδή μπορούμε μεν να προβλέπουμε μία παραγωγή τρούφας, αλλά δεν γνωρίζουμε με τι ποσοστό επιτυχία.
Η περιοχές που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτή την καλλιέργεια είναι αυτές που δεν είναι πια καλές για της μεγάλες καλλιέργειες λόγο χαμηλής γονιμότητας, και επίσης πολλές περιοχές στα καμμένα δάση.

WWW.BIOPRASINO.GR

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Μια ανθισμένη… έρημος!



Μια ανθισμένη… έρημος!


Αυτό το θέαμα δεν το βλέπεις και κάθε μέρα! Μοβ λουλούδια κάλυψαν μια τεράστια ερημική έκταση στη Γιούτα των ΗΠΑ, δημιουργώντας ένα εκπληκτικό φυσικό τοπίο γεμάτο χρώματα, εκεί που η ξηρασία… χτυπάει κόκκινο!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
Οι μοβ «καμπανούλες της ερήμου» έκαναν και πάλι το θαύμα τους, ανθίζοντας μέσα από τις άνυδρες σχισμές του εδάφους, μεταμορφώνοντας την αφιλόξενη έρημο σε έναν εντυπωσιακό ανθισμένο κήπο.
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
Οι Phacelia campanularia, όπως είναι το επιστημονικό όνομα των λουλουδιών, ευδοκιμούν σε ξερά εδάφη και είναι ανθεκτικές στην ανυδρία αλλά και στη ζέστη. Βέβαια, το θέαμα που βλέπετε δεν συμβαίνει συχνά, αφού σπάνια τα εν λόγω φυτά αναπτύσσονται σε τόσο μεγάλη έκταση, σκεπάζοντας ολόκληρη την έρημο.
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
Όταν, όμως, η φύση αποφασίσει να μας δείξει τη… δύναμή της τότε ένα μοβ χαλί -όπως στην περίπτωσή μας- καλύπτει την έρημο, που σαν άλλο ανθισμένο λιβάδι παραπλανεί όχι μόνο την όραση αλλά και όλες τις αισθήσεις!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
perierga.gr - Μια ανθισμένη... έρημος!
photos by flickr.com
απο perierga.gr
www.bioprasino.gr

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Πράσινα Δώματα

 www.topiodomi.gr